Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2007

Ο μύθος και η πραγματικότητα

Υπάρχει μεγάλη διαφορά από αυτά που πραγματικά ισχύουν μέχρι αυτά που δυστυχώς θεωρούμε δεδομένα, σε σχέση με τον Πάτροκλο και τη θέση του στο μύθο.
Η συμβουλή σ’ αυτήν την περίπτωση είναι να διαβάσουν πρώτα οι ενδιαφερόμενοι την Ιλιάδα προσεκτικά, και μετά να καταλήγουν σε συμπεράσματα. Για παράδειγμα, πόσοι ξέρουν ότι ο Πάτροκλος, είχε μία μόνιμη ερωμένη, από την ηλικία των 17 χρόνων, και πέρασε την τελευταία του νύχτα στην αγκαλιά της; Η απάντηση είναι στην Ραψωδία Ι, στίχος 667. Η φήμη για την υποτιθέμενη ερωτική σχέση μεταξύ Αχιλλέα και Πατρόκλου, είναι εφεύρεση του Αισχύλου, στην τριλογία Αχιλλειίτιδα (από την οποία επιβίωσαν μόνον ελάχιστα σπαράγματα, χωρίς πολλές λεπτομέρειες), ωστόσο το περιεχόμενό της ανέλυσε διεξοδικά ο Πλάτωνας, στο Συμπόσιό του, αλλάζοντας τους ρόλους εραστή και ερωμένου. Από ‘κει βεβαίως το πήρε ο Απολλόδωρος ο Αλεξανδρευς ως δεδομένο, χωρίς περαιτέρω έρευνα, και το έβαλε στην Επιτομή του, με μόλις μία φράση (αγόρασα ολόκληρο το έργο για επιβεβαιώσω αυτήν την μηδαμινή καταχώρηση). Και μετά από αυτόν, ακολούθησαν οι Ρωμαίοι συγγραφείς, με την ομολογουμένως παγκόσμια εμβέλεια (καθόσον ο Δυτικός κόσμος θεωρεί ότι αποτελεί συνέχειά τους, αρά ανατρέχει ευκολότερα σε Ρωμαίους ποιητές όπως ο Βιργίλιος, ο Οβίδιος κλπ., παρά στον Έλληνα Όμηρο).
Συνομωσία; Αξίζει μόνο να διαβάσετε το 2 κεφάλαιο της Αινειάδας, για να καταλάβετε πόσο πολύ προσπάθησε ο καημένος ο Βιργίλιος να αλλάξει την εικόνα του Αινεία, που είναι τόσο μα τόσο χαρακτηριστική στην Ιλιάδα, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τις συναντήσεις του με τον Αχιλλέα και την κατάληξη των μονομαχιών με τους ήρωες του έπους. (Αλήθεια, γιατί δεν διαθέτει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας μία μετάφραση της Αινειάδας;)

6 σχόλια:

Penthesileia είπε...

Χαίρομαι που άφησες το μπλογκ σου.
Δεν είχα ποτέ εντοπίσει τέτοια στοιχεία και με χαροποιεί που μου τα προσέφερες. Ενδιαφέρουσα η προσπάθεια και προσέγγισή σου σε ένα πρόσωπο που χρειάζεται περισσότερο φως. Στο μυαλό μου ήταν κάτι σαν τον Ιούδα στην ιστορία της Σταύρωσης: ο απαραίτητος κρίκος, το εξιλαστήριο θύμα, ο ουσιαστικός πρωταγωνιστής ,για να τελεστεί ένα προδιαγεγραμμένο σχέδιο.

Καλή συνέχεια στην έρευνά σου.

antifash είπε...

artanis71

Equilibrium είπε...

Γιατί τι στο καλό έχειαυτή η βιβλιοθήκη του ΠΑΘΕΣ? Όνομα και πράγματα. Τό 'παθες!

Όπως καταλαβαίνεις, σε εκτυπώνω και ξεκινώ να σε διαβάζω, το Σβκ! φιλιά!

Artanis είπε...

Είσαι θηρίο...Το βρήκα χθες, το σχόλιο στο 7ο κεφάλαιο...Και πού να δεις πόσα κεφάλαια ακόμα υπολείπονται...

Idom είπε...

Μόνο το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας;...

Η Ακαδημία, το Υπουργείο Παιδείας, το Υπουργείο Πολιτισμού κ.ά διάφοροι τι κάνουν;

Όλα τα αρχαία κείμενα έπρεπε να βρίσκονται στο διαδίκτυο, σε έναν επίσημο ιστότοπο, στο πρωτότυπο και σε μεταφράσεις σε μπόλικες γλώσσες...


Πάντως, η γενική αίσθηση που μού έμεινε όταν ξαναδιάβασα ενήλικος την Ιλιάδα, ήταν ότι ο Πάτροκλος και ο Αχιλλέας ήταν >γκχμ< πολύ στενοί φίλοι.
Δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο να ήταν ο Πάτροκλος - και πολλοί άλλοι - αμφιφυλλόφιλος. Και ούτε πειράζει σε τίποτα άλλωστε.

Idom

Artanis είπε...

Φίλε @Idom, όλα τα αρχαία κείμενα (ή τουλάχιστον τα περισσότερα) βρίσκονται στιο διαδίκτυο...Μετά από 4 χρόνια που έψαχνα την Αινειάδα να την αγοράσω, κατάφερα να εντοπίσω 1 μετάφραση ειδικά του 2ου κεφαλαίου και μία αναλυτική περίληψη ολόκληρου του έργου, τα οποία αγόρασα ταυτόχρονα...Η εξήγηση που μου έδωσαν τότε από το ΠΑΘΕ ήταν οτι δεν το είχαν ζητήσει το συγκεκριμένο έργο από καμία σχολή, δλδ το τμήμα του ΙΑΚΑ...Αυτόν το συλλογισμό τον βρίσκω γελοίο, μιας και θεωρώ απαραίτητο να υπάρχει και η Ρωμαϊκή εκδοχή, σε μια τόσο μεγάλη βιβλιοθήκη...
Και οι δύο πρωταγωνιστές είναι όντως στενοί φίλοι και το ίδιο το έργο δίνει την εξήγησή του για αυτό...Φίλοι όμως και όχι κάτι άλλο...